Керимова Тураж Рамизан руш 1979-йисуз Исмаилрин райондин Къурбанэфенди хуьре (Пирли хуьре) дидедиз хьана. Азербайжан чIалал «Наз гвай цуьк я зун» тIвар алай са улубни акъатнава.
Мадни зи кIвачери квадарнава рехъ,
Мадни зун акъвазна, куьчедалла куь.
КицIер я уяхди, садни и зун-тек
Йифени гатазва, са верцIи муьргуь.
Са мичIи кьуьнтIелай килигзава зун,
Куь дакIардай къвезвай экведин хилез.
Вилери чинеба жагъурзава вун,
Са кицIни элуькьиз гьатнава хъиле.
Инихъ физ, анихъ физ дакIардин вилик
Аквазва ви хъен заз яргъалай, ингье.
Акъудиз чинавай чIарар на гъилив
Ахварик кутазва са аял, куьрпе.
Яраб физ аватIа зун гьич ви рикIяй?
ТахьайтIа умуд хьиз, ви-зунни кьенва?
Вуч жеда килига, садра дакIардай-
Атанва зун рикIе, пашманвал хвена.
Мадни гатIунзава, икIа-акI хьана…
Мадни жува жуван, за дуванзава.
Ваъ, ваъ гьатнава мад зи рикI ашкъина-
Заз мад чара авач, лукьмандал фида.
Куьз икьван гафунал вун кIеви я, рикI?
Са бицIи аялдин, къе ам диде я.
А чирагъ вуна лап куькIуьрайтIан гьикI,
Са чара кIвале ам гила куз жеда.
(Азербайжан чIалай элкъуьрайди Намик Ферзалиев я)
Sənin həsrətin
Küçəyə atılmış ac körpə kimi,
Həsrətin yenə də kirimək bilmir.
Mənim dərdlərim də şikəst doğulub,
Düşüb dizlərimdən yerimək bilmir.
Əllərim payızın son gecəsidir,
Sığalı telimə ağ çiçək taxır.
Elə darıxmışam özümdən ötrü,
Bütün güzgülərdən gözlərin baxır.
Bəxt mənim üzümə çırpılan qapı,
Sən gedən, mən isə “geridə qalan”.
İndi rahatsanmı könül yuvamdan
Sərçə ümüdləri didərgin salan?!
Qəlbimi yandırıb isitdim səni,
Üşüyən ömrümə “bir gün” almadın.
Sənə göz yaşımdan dəniz yaratdım,
Sahil gözlərimdə lövbər salmadın.
Səndən qalan nə var silib atmışam
Yığıb yaddaşımdan xatirələri,
Səni unutmaqçün əzib, atmışam.
Gözümün üstünə düşən telimi
Əlin sığallamır, kəsib atmışam.
Sən sevdin, gözəllər gözəli oldum,
İndisə qızların ən çirkiniyəm.
Yudum gözlərimdən sənin əksini,
Həsrətə açılmış cətir kimiyəm.
Səndən qalan nə var silib atmışam,
Əlimdə, üzümdə izin qamayıb.
Boynumda öpdüyün bircə xal qalıb,
Onu da görməyə gözüm qalmayıb.
Daha gecələri aya baxmıram,
Sarılıb zülmətə, halay çəkirəm.
Kədərin gözünün içinə baxıb,
Dərdimin üzünə qalay çəkirəm.
Necə də rahatam… özümə matam.
Sənsiz də yaşaya bilərəm demək.
Səni unutmaqcün hər gün bir yeni,
Bəhanə tapmasam, ölərəm demək.